ورزش > جام جهانی 2014 > اخبار و حواشی

دانشیار گروه فیزیولوژی دانشگاه شهرکرد میانگین 10 کیلومتر دوندگی بازیکنان تیم ملی فوتبال را آماری نرمال می‌داند که بیش از اندازه روی آن مانور داده شده است.

دکتر محمد فرامرزی در گفت‌وگو با خبرنگار علم ورزش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در پاسخ به این سوال که آیا می‌توان میانگین دوندگی بازیکنان را در لیگ چهاردهم به 10 کیلومتر رساند؟ اظهار کرد: شاخصه‌های یک فوتبال مدرن صرفا دوندگی 10 کیلومتر یا بیشتر از آن نیست، بلکه به عوامل مختلفی بستگی دارد که شامل مولفه‌هایی همچون آمادگی جسمانی، بحث‌های تاکتیکی و تکنیکی و ... است. بنابراین اگر فقط بخواهیم میزان دوندگی را شاخص قرار دهیم و از سایر مولفه‌ها غافل بمانیم، از فوتبال مدرن دور خواهیم ماند. از سوی دیگر اگر ملی‌پوشان در جام جهانی 2014 برزیل توانستند به طور میانگین 10 کیلومتر دوندگی کنند، کار خارق العاده‌ای انجام نداده‌اند، چون این میزان دوندگی نزدیک دو دهه است نه در سطوح تیم‌های ملی، بلکه در لیگ‌های معتبر دنیا اتفاق افتاده و پدیده مهمی نیست.

وی افزود: طی تحقیقات به عمل آمده در حال حاضر در چهار لیگ معتبر اروپا میانگین دوندگی بازیکنان 10 تا 12 کیلومتر است و در لیگ ما این شاخص بسیار پایین ارزیابی شده است. این که ما بخواهیم این میزان دوندگی را در جام جهانی برجسته نشان دهیم، چیزی است که در لیگ‌های معتبر اروپا امری عادی است.

سرپرست سابق تیم سپاهان یکی از فاکتورهای مهم برای افزایش میانگین دوندگی بازیکنان در لیگ چهاردهم را ایجاد انگیزش بازیکنان عنوان کرد و گفت: وقتی بازیکنی از نظر انگیزه در سطح بالایی نباشد، اگر از نظر آمادگی جسمانی نیز در اوج آمادگی باشد، شرایط مطلوبی برای دویدن هدفمند و خوب در زمین بازی نخواهد داشت. بنابراین اگر فدراسیون فوتبال به دنبال کسب موفقیت در جام ملت‌های آسیاست تنها نباید فاکتور دوندگی را شاخص قرار دهد و به سایر فاکتورها توجه نداشته باشد.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: این که به خواهیم بررسی کنیم چگونه می‌توان میانگین دوندگی بازیکنان را در لیگ چهاردهم به 10 کیلومتر برسانیم، بیشتر در فضای رسانه‌ای مطرح است تا واقعیت !

فرامرزی خاطر نشان کرد: در فوتبال مدرن عواملی که سبب افزایش میانگین دوندگی بازیکنان در لیگ‌های معتبر و تیم‌های ملی می‌شود، بحث ارزیابی بازیکنان از لحاظ کنترل عملکرد، انجام تست‌های آمادگی جسمانی و کنترل قلب و تنفس بازیکنان است. مولفه‌هایی که تنها در برخی از تیم‌های مطرح انجام می‌شود و در سایر تیم‌ها میانگین دوندگی مقطعی و تصادفی است.

این استاد دانشگاه با اشاره به این نکته که بدنسازی مدرن در فوتبال ما جایی ندارد، ادامه داد: کسانی که امروز به عنوان مربی بدنساز روی نیمکت قرار می‌گیرند اکثرا مربیان بدنساز سایر رشته‌ها هستند که حتی به مبانی فوتبال نیز شناخت کافی ندارند، حال چطور می‌توان ادعا کرد بدنسازی در فوتبال جایگاه تعریف شده‌ای دارد. از سوی دیگر تا زمانی که نگاه مدیران باشگاه و سرمربیان فوتبال به مربیان بدنساز علمی و آکادمیک باشد، شاهد بدنسازی حرفه‌ای در فوتبال مدرن نخواهیم بود.

فرامرزی در پایان در پاسخ به این پرسش که آیا می‌توان میانگین دوندگی بازیکنان را در لیگ چهاردهم به 10 کیلومتر رساند؟ گفت: با وجود این همه پتانسیل و نیروهای علمی که در بخش بدنسازی فوتبال کشور وجود دارند، این امر امکان پذیر است، به شرط این که اجازه دهند نیروهای علمی با استعداد وارد عمل شوند و فوتبال را با نگرش علمی هدایت و کنترل کنند.

دانشیار گروه فیزیولوژی دانشگاه شهرکرد میانگین 10 کیلومتر دوندگی بازیکنان تیم ملی فوتبال را آماری نرمال می‌داند که بیش از اندازه روی آن مانور داده شده است.

دکتر محمد فرامرزی در گفت‌وگو با خبرنگار علم ورزش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در پاسخ به این سوال که آیا می‌توان میانگین دوندگی بازیکنان را در لیگ چهاردهم به 10 کیلومتر رساند؟ اظهار کرد: شاخصه‌های یک فوتبال مدرن صرفا دوندگی 10 کیلومتر یا بیشتر از آن نیست، بلکه به عوامل مختلفی بستگی دارد که شامل مولفه‌هایی همچون آمادگی جسمانی، بحث‌های تاکتیکی و تکنیکی و ... است. بنابراین اگر فقط بخواهیم میزان دوندگی را شاخص قرار دهیم و از سایر مولفه‌ها غافل بمانیم، از فوتبال مدرن دور خواهیم ماند. از سوی دیگر اگر ملی‌پوشان در جام جهانی 2014 برزیل توانستند به طور میانگین 10 کیلومتر دوندگی کنند، کار خارق العاده‌ای انجام نداده‌اند، چون این میزان دوندگی نزدیک دو دهه است نه در سطوح تیم‌های ملی، بلکه در لیگ‌های معتبر دنیا اتفاق افتاده و پدیده مهمی نیست.

وی افزود: طی تحقیقات به عمل آمده در حال حاضر در چهار لیگ معتبر اروپا میانگین دوندگی بازیکنان 10 تا 12 کیلومتر است و در لیگ ما این شاخص بسیار پایین ارزیابی شده است. این که ما بخواهیم این میزان دوندگی را در جام جهانی برجسته نشان دهیم، چیزی است که در لیگ‌های معتبر اروپا امری عادی است.

سرپرست سابق تیم سپاهان یکی از فاکتورهای مهم برای افزایش میانگین دوندگی بازیکنان در لیگ چهاردهم را ایجاد انگیزش بازیکنان عنوان کرد و گفت: وقتی بازیکنی از نظر انگیزه در سطح بالایی نباشد، اگر از نظر آمادگی جسمانی نیز در اوج آمادگی باشد، شرایط مطلوبی برای دویدن هدفمند و خوب در زمین بازی نخواهد داشت. بنابراین اگر فدراسیون فوتبال به دنبال کسب موفقیت در جام ملت‌های آسیاست تنها نباید فاکتور دوندگی را شاخص قرار دهد و به سایر فاکتورها توجه نداشته باشد.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: این که به خواهیم بررسی کنیم چگونه می‌توان میانگین دوندگی بازیکنان را در لیگ چهاردهم به 10 کیلومتر برسانیم، بیشتر در فضای رسانه‌ای مطرح است تا واقعیت !

فرامرزی خاطر نشان کرد: در فوتبال مدرن عواملی که سبب افزایش میانگین دوندگی بازیکنان در لیگ‌های معتبر و تیم‌های ملی می‌شود، بحث ارزیابی بازیکنان از لحاظ کنترل عملکرد، انجام تست‌های آمادگی جسمانی و کنترل قلب و تنفس بازیکنان است. مولفه‌هایی که تنها در برخی از تیم‌های مطرح انجام می‌شود و در سایر تیم‌ها میانگین دوندگی مقطعی و تصادفی است.

این استاد دانشگاه با اشاره به این نکته که بدنسازی مدرن در فوتبال ما جایی ندارد، ادامه داد: کسانی که امروز به عنوان مربی بدنساز روی نیمکت قرار می‌گیرند اکثرا مربیان بدنساز سایر رشته‌ها هستند که حتی به مبانی فوتبال نیز شناخت کافی ندارند، حال چطور می‌توان ادعا کرد بدنسازی در فوتبال جایگاه تعریف شده‌ای دارد. از سوی دیگر تا زمانی که نگاه مدیران باشگاه و سرمربیان فوتبال به مربیان بدنساز علمی و آکادمیک باشد، شاهد بدنسازی حرفه‌ای در فوتبال مدرن نخواهیم بود.

فرامرزی در پایان در پاسخ به این پرسش که آیا می‌توان میانگین دوندگی بازیکنان را در لیگ چهاردهم به 10 کیلومتر رساند؟ گفت: با وجود این همه پتانسیل و نیروهای علمی که در بخش بدنسازی فوتبال کشور وجود دارند، این امر امکان پذیر است، به شرط این که اجازه دهند نیروهای علمی با استعداد وارد عمل شوند و فوتبال را با نگرش علمی هدایت و کنترل کنند.